Ο ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Ο Β΄
ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΤΟ 1018 Μ.Χ.

​



Το ευλαβικό προσκύνημα του μεγάλου βυζαντινού αυτοκράτορα Βασιλείου Β' (958-1025 μ.Χ.), στην Παναγία την Αθηνιώτισσα το 1018 μ.Χ., αποτελεί ισχυρώτατη μαρτυρία συνδέσεως της αυτοκρατορίας με την βυζαντινή Αθήνα. Ούτε ο Βασίλειος  ήταν ένας συνηθισμένος αυτοκράτορας, ούτε η χρονική στιγμή που διάλεξε να πραγματοποιήσει το προσκύνημά του ήταν τυχαία.
Ο αυτοκράτορας Βασίλειος ο Β΄, αν και γεννήθηκε στην αυτοκρατορική πορφύρα (958 μ.Χ.), μόλις το 985 μ.Χ. κατόρθωσε να κυβερνήσει την αυτοκρατορία ανεξάρτητος, απομακρύνοντας οριστικά τους πέριξ αυτού ευνούχους. Κατά την βασιλεία του, η οποία υπήρξε η μακροβιότερη όλων των Ρωμαίων αυτοκρατόρων, δεν άφησε περιθώρια σε κανένα να αποκτήσει υπερβολική δύναμη. Προβίβαζε αξιοκρατικά ικανούς ανθρώπους σε θέσεις κλειδιά, υπερασπιζόταν την εδαφική ακεραιότητα της αυτοκρατορίας εκστρατεύοντας συνέχεια εναντίον των εχθρών της, συσσώρευε τεράστιες ποσότητες χρυσού στα θησαυροφυλάκια της, ενώ αρνήθηκε στον εαυτό του να δημιουργήσει οικόγενεια. Κατά την διάρκεια του επωνομαζομένου ολοκληρωτικού πολέμου εναντίον  του τσάρου Σαμουήλ των Βουλγάρων, διάρκειας 35 ετών, τέθηκε πάμπολλες φορές επικεφαλής των εκστρατειών του. Ο πόλεμος αυτός, έληξε με την συντριπτική ήττα των Βουλγάρων στη μάχη του Κλειδίου των Σερρών, (1014  μ.Χ.) και με την τελική και πλήρη υποταγή της Βουλγαρίας, στην Βυζαντινή αυτοκρατορία. Η μεταγενέστερη βυζαντινή παράδοση υποστήριζε, ότι ο Βασίλειος διέταξε την πλήρη τύφλωση 15.000 Βουλγάρων αιχμαλώτων στρατιωτών, πριν τους στείλει πίσω στην πατρίδα τους, αφήνοντας μόνο ένα ανά εκατό στρατιώτες μονόφθαλμο, ως οδηγό. 
Η υπερβολική αγριότητα αυτή -ενδεχομένως και επινοημένη- σε συνδυασμό με τις θρυλικές επιτυχίες του στο πεδίο των μαχών, του προσέδωσαν το προσωνύμιο Βουλγαροκτόνος.
Ο ισχυρότερος αυτός μονάρχης της Ανατολής, εξακολούθησε τη συνετή διακυβέρνηση της αυτοκρατορίας και μετά τη μάχη του Κλειδίου, με αποτέλεσμα κατά τον θάνατό του το 1825 μ.Χ., τα όρια της βυζαντινής αυτοκρατορίας να εκτείνονται από τη Νότια Ιταλία μέχρι τον Καύκασο και από το Δούναβη μέχρι την Παλαιστίνη
Σύνορα Βυζαντινής Αυτοκρατορίας μετά τον θάνατο του Αυτοκράτορα Βασιλείου Β' Βουλγαροκτόνου.
Σύνορα Βυζαντινής Αυτοκρατορίας μετά τον θάνατο του Αυτοκράτορα Βασιλείου Β'.
Έτσι το 1018 μ.Χ., θριαμβευτής ο Βασίλειος και κυρίαρχος του μεγαλύτερου μέρους της Βαλκανικής Χερσονήσου, το πρώτο πράγμα που θεώρησε σαν επιτακτική ανάγκη να κάνει ήταν να μεταβεί στην Αθήνα για να προσκυνήσει την Παναγιά την Αθηνιώτισσα και να την ευχαριστήσει για την έκβαση του πολυετούς αγώνα του, εναντίων των Βουλγάρων. Σύμφωνα με τον τότε ιστορικό Ιωάννη Σκυλιτζή,  σκοπός της επίσκεψής του στην Αθήνα ήταν αποκλειστικά θρησκευτικός: «εν Αθήναις δε γενόμενος, και τη Θεοτόκω τα της νίκης ευχαριστήρια δους και αναθήμασι λαμπροίς και πολυτέλερσι κοσμήσας τον ναό, υπέστρεψες εις Κωνσταντινούπολη» (=αφού έφτασε στην Αθήνα και απέδωσε ευχαριστήρια για τη νίκη στη Θεοτόκο και κόσμησε το ναό με λαμπρά και πολυτελή αφιερώματα, επέστρεψε πίσω στην Κωνσταντινούπολη), ακολουθώντας χερσαία διαδρομή. Δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε ούτε τα αφιερώματα του Βασιλείου στην εκκλησία της Θεοτόκου, ούτε την διάρκεια της εκεί παραμονής του, και μόνο σαν υπόθεση μπορούμε να αναφέρουμε ότι η συνοδεία του αυτοκράτορος αποτελείτο από τους αξιωματικούς και την επίλεκτη φρουρά του.
Το έτος 1019 μ.Χ., ο αυτοκράτορας, επιστρέφοντας από το προσκύνημά του στην Αθήνα, εισήλθε τροπαιούχος στην Βασιλεύουσα με την λαμπρή πομπή του να καταλήγει στην Αγία Σοφία, την Μεγάλη Εκκλησία, όπου ο εξηντάχρονος πλέον αυτοκράτορας στεφανωμένος με νίκες και δόξα, έψαλλε ύμνους στον Θεό.
Προσωπογραφία Βασιλείου Β' ΒουλγαροκτόνουΠροσωπογραφία Βασιλείου Β'.


​Ο Βασίλειος, υπήρξε μόλις ο δεύτερος αυτοκράτωρ μετά τον Κώνστα Β΄ (630-668 μ.Χ.), που επισκέφθηκε την Αθήνα, δεδομένου ότι οι αυτοκράτορες του Βυζαντίου σπανίως εγκατέλειπαν την ασφάλεια του παλατιού τους παρά μόνο για πολεμικού λόγους. Η επίσκεψη όμως αυτή, αποτελεί αδιάσειστο στοιχείο ότι η Παναγιά η Αθηνιώτισσα υπήρξε οικουμενικό προσκύνημα κατά την Βυζαντινή αυτοκρατορία, ξακουστό στα πέρατά της, συγκεντρώνοντας μεγάλο πλήθος προσκυνητών. Θα μπορούσαμε βάσιμα να υποθέσουμε, ότι η δημοτικότητα του προσκυνήματος να αυξήθηκε περαιτέρω μετά την επίσκεψη του Βασιλείου.
.
Με το προσκύνημά του αυτό,  αυτοκράτορας πιστοποίησε την κυρίαρχη θέση που κατείχε  στη θρησκευτική συνείδηση των κατοίκων της αυτοκρατορίας ο ναός της Θεοτόκου στη Αθήνα.  Και αυτός είναι άλλωστε ο λόγος που ο σπουδαίος αυτοκράτωρ κατέβηκε από την Υπέρμαχο Στρατηγό της Κωνσταντινουπόλεως, στην Παναγία την Αθηνιώτισσα της Αθήνας για να ανανεώσει την ενότητα των 2 πρωτευουσών του ελληνισμού, της Κωνσταντινούπολης και της Αθήνας.
Ο Χριστός στεφανώνει τον Βασίλειο Β'.
Ο Χριστός, ως κύριος της ιστορίας, στεφανώνει τον Βασίλειο Β'.

Εν κατακλείδι θα πρέπει να τονιστεί, ότι ο Μεγάλος Αυτοκράτορας πραγματοποιώντας τότε το ευλαβικό προσκύνημά του αυτό, ουδέποτε θα μπορούσε να φανταστεί, ότι με αυτήν του την κίνηση θα υπερασπιζόταν αρκετούς αιώνες μετά τον θάνατό του, την ιστορικότητα της πόλεως των Αθηνών, από τους ποικίλους κακόβουλους ισχυρισμούς, που κατά καιρούς προβλήθηκαν από σλαβικά και λοιπά Ευρωπαϊκά φύλα, περί πλήρους εγκαταλείψεως της Αθήνας κατά τα Βυζαντινά έτη και εποικίσεώς της από εξαθλιωμένους Αλβανούς και Σλάβους.