Πατήστε πάνω σε κάθε φωτογραφία χωριστά
για να την δείτε καλύτερα.

• 
• 
• 
• 
• 
• 

 
ΑΞΙΑ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗΣ ΑΘΗΝΑΣ
​
​

Η Αθήνα υπήρξε ανέκαθεν η κοιτίδα του ΕλληνοΡωμαΐκου πολιτισμού. Ακόμα και στις περιόδους κρίσεως και παρακμής της, συνέχισε να αποτελεί σημείο αναφοράς, κέντρο πνευματικής ακτινοβολίας και κέντρο ζυμώσεων διαφορετικών πολιτισμών. Αποτελεί τον γεωγραφικό τόπο, όπου ο σύγχρονος επισκέπτης μπορεί να συναντήσει και να «ταξιδέψει»  σε όλες τις φάσεις της Ρωμαιικής ιστορίας μας.
 

Αρχικά, θέλουμε να ζητήσουμε συγνώμη  για την χρήση του όρου «Βυζάντιο», μια νεοφανη έκφραση του 16ου αιώνος, που οι δυτικοί καθιέρωσαν για να προσδιορίσουν την χρονική περίοδο της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Αναγκαζόμαστε να χρησιμοποιήσουμε αδόκιμα τον επικρατών όρο Βυζάντιο, αντί  του ορθού Ρωμανία, προκειμένου να γίνουμε περισσότερο κατανοητοί.
 
 
Το κύριο μέλημα της ιστοσελίδας αυτής είναι να αναδείξει την μέγιστη αξία της Βυζαντινής Αθήνας σε όλη την πορεία της πολιτισμού μας, μέσω των μνημείων της και της παραθέσεως διαφόρων ιστορικών στοιχείων. Οι ιστορικές ενότητες που παραθέτονται έχουν ως κύριο στόχο να τονίσουν:

• Την λανθασμένη ­­­εικόνα, που οι δυτικοί περιηγητές μας έδωσαν για την Βυζαντινή Αθήνα, είτε από άγνοια είτε από δόλο. Πατήστε εδώ για περισσότερα.

 

• Τον τρόπο προσεγγίσεως των εθνικών από τον Χριστιανισμό, που δίδαξε ο απόστολος των εθνών Παύλος, μέσω της ομιλίας του στον Άρειο Πάγο της Αθήνας. Πατήστε εδώ για περισσότερα.

• Την αδιαμφισβήτητη και ηθελημένα αποσιωπούμενη ειρηνική και αρμονική συνύπαρξη των Χριστιανών με τους ειδωλολάτρες εθνικούς για δύο περίπου αιώνες, μέχρι το κλείσιμο των φιλοσοφικών σχολών από τον Ιουστινιανό, το έτος 529 μ.Χ.. Τρανό παράδειγμα της συνυπάρξεως αυτή υπήρξε η άμεση γειτνίαση του ναού της Μεγάλης Παναγιάς με τις πλατωνικές φιλοσοφικές σχολές στον ενιαίο χώρο της βιβλιοθήκης του Αδριανού. Πατήστε εδώ για περισσότερα.
   
• Το πλήθος των Αγίων και μαρτύρων που ανέδειξε η πόλη  (Διονύσιος, Ιερόθεος, Δάμαρις, Λεωνίδης, Αθηναγόρας, Αριστείδης κ.λπ. κατά τα πρωτοχριστιανικά χρόνια και αργότερα Μαρτινιανός, Μάρκος Αθηναίος κ.λπ) που ετιμόντο ευλαβικά από τους βυζαντινούς κατοίκους της Αθήνας. Πατήστε εδώ για περισσότερα.

 

• Την ζύμωση της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας και γραμματείας, που μας έδωσε την Θεολογία της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Οι θεμελιωτές της πατερικής Θεολογίας, τρεις Ιεράρχες πήραν την μόρφωσή τους από την Αθήνα. Ο Μέγας Βασίλειος και ο Άγ. Γρηγόριος σπούδασαν στην Αθήνα, ενώ ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος σπούδασε μεν στην Αντιόχεια, αλλά είχε για διδάσκαλο του τον Λιβάνιο, που είχε καταρτιστεί στις φιλοσοφικές σχολές  των Αθήνων. 


• Την κατάρριψη κακοδοξιών αλλοθρήσκων, περί αμάθειας και σκοταδισμού των Βυζαντινών. Αντίθετα, οι βυζαντινοί Αθηναίοι ήταν τόσο περήφανοι για το  ένδοξο παρελθόν  τους, που όχι μόνο μετέτρεπαν αυτούσιους τους αρχαίους ναούς σε εκκλησίες, αλλά ταυτόχρονα  στόλιζαν τα μνημεία τους με αρχαία spolia, λόγω της εκτιμήσεως που νιώθανε για την αρχαία τέχνη.

 

• Την κατάρριψη συκοφαντιών για την καταστροφή αρχαίων Αθηναϊκών μνημείων από Χριστιανούς. Αντιθέτως, με τη μέριμνα των Βυζαντινών διασώθηκαν ως τις ημέρες μας τόσα αρχαία μνημεία πάρα τις πάμπολλες καταστροφές (13 τον αριθμό), που γνώρισε η πόλη. Για περισσότερα δείτε εδώ.

 

• Την ύπαρξη ενός οικουμενικού προσκυνήματος, αυτός της Παναγίας της Αθηνιώτισσας. Οι βυζαντινοί, προσκυνούσαν την Παναγία την Παρθένο στο ναό (Παρθενώνας) που κτίσθηκε για την παρθένο Αθηνά. Για περισσότερα δείτε εδώ.

 

• Την επαίσχυντη λεηλασία των αρχαίων μνημείων από τους δυτικούς, όσο και την καταστροφική παρουσία τους στην καθημερινότητα των δυστυχών κατοίκων της. Αρχικά με την Λατινοκρατία των Σταυροφόρων (12-15ος αιώνας μ.Χ.) και έπειτα με τους Ενετούς του Καπέλο (15ος αιώνας μ.Χ.), του Μοροζίνη (17ος αιώνας μ.Χ.) και τέλος με τον Άγγλο «λόρδο»  Έλγιν (19ος αιώνας μ.Χ.). Για περισσότερα δείτε εδώ.

 

• Την δημιουργία ενός ψευτορωμαίκου κράτους μετά την απελευθέρωση του 1821. Η εκκαθάριση της Αθήνας από το Βυζαντινό παρελθόν της (καταστροφή εκκλησιών, εμφάνιση Ναζαρηνής τέχνης) πραγματοποιήθηκε εν μέσω του ζήλου που διέκρινε τα πρώτα χρόνια ύπαρξης του νέου κράτους και τροφοδότηθηκε από ένα καθαρολογικής εμπνεύσεως ιδεολόγημα περί ελληνισμού, φτιαγμένο από τις δυτικές δυνάμεις τις οποίες η Ελλάδα επιθυμούσε να εντυπωσιάσει με κάθε τρόπο. 

 
 
 
 

Byzantine Athens